- Sep 29, 2025
Balans bullsh*t? Maar iedereen wil toch in balans zijn?
- Renee Bakker
- 0 comments
Balans, fijn! We jagen het na, streven ernaar en willen het het liefst nú. Heerlijk rustig, geen stress, alles onder controle, fijn in de comfortzone. Lekker in balans! Wie wil dat nou niet?
De jacht op balans
We zijn steeds hongeriger naar balans, rust en ontspanning. Op elke hoek van de straat zit een yoga studio, meditatie apps worden met tienduizenden mensen tegelijkertijd gebruikt en beluisterd, persoonlijke ontwikkeling was nog nooit zó hip. De behoefte is duidelijk, we hebben behoefte aan meer rust. Prestatiedruk, verheerlijking van ambitie en doorgroeimogelijkheden. Ben je geen ZZP'er of heb je naast je baan geen side hustle dan behoor je bijna tot de uitzondering. Doodvermoeiend!
"Hoe hoog leg jij de lat?"
Je ziet de reclame direct voor je toch? Een serieus en hard werkend gezicht van iemand met een veel te grote stok die doet denken aan een atletiek wedstrijd hoogspringen op de Olympische Spelen. "De lat bepaal jij..." en als je die niet heel hoog legt ben je maar een luie loser. Zeggen ze niet natuurlijk... maar zouden ze er zomaar achteraan kunnen zingen.
De druk is voelbaar
Nederlanders komen steeds meer onder mentale druk te staan. En of dat nou ligt aan onze telefoon, de media, of de snelheid van zo ongeveer álle processen...
Mist er iets in de kast? Same day delivery.
Honger? Thuisbezorgd.
Vrije avond? Serie op Netflix.
Eenzaam? Tinder.
Zin in seks? Vanavond nog... ok, ik hoef je vast niet te vertellen waar je dat kunt vinden.
Ontspanning nodig? Michael Pilarczyk zit te wachten op je met een Meditation Moment.
Stress? Vanavond naar de yogales.
Alles lijkt direct oplosbaar, fix it on demand. Fijn, ook weer opgelost! Wanneer we ons gestrest voelen, overprikkeld, overspoeld, moe, uitgeput, dan zijn we eraan gewend geraakt dit in een handomdraai op te kunnen lossen. We gaan naar de yogastudio, doen onze oortjes in voor een geleide meditatie, we maken een wandeling en weg is de spanning! Of toch niet...?
Een positieve trend
De populariteit van zelfontwikkeling vind ik echt een hele positieve trend. Persoonlijke groei is voor steeds meer mensen toegankelijk. Er is super veel gratis aanbod te vinden online en je hoeft je al lang niet meer te schamen wanneer je op een verjaardag of bij het koffiezetapparaat vertelt over de yogaretreat waar je geweest bent. Nee, zelfs als man hoef je dat niet meer te verzwijgen. Sterker nog, zet het op je Tinder profiel en er wordt massaal naar rechts geswiped.
Maar waarom is Balans dan Bullsh*t?
Balans, geluk en innerlijke rust lijken te koop, maar het daadwerkelijk bereiken blijkt een illusie. Een eindpunt waar je nooit kunt aankomen, een onrealistisch en niet haalbaar doel. Jeetje, wat frustrerend! Bekaf ben je naar die eindstreep aan het hollen om er bij dat punt achter te komen dat er helemaal geen finish is!
Het blijkt niet on demand beschikbaar
Je bent niet van je stress af wanneer je de yogastudio uit loopt. Niet alle problemen zijn weg te wandelen. En niet iedere stijve nek is weg te puffen in een ademcirkel. Tuurlijk, het helpt, je voelt je tijdelijk meer ontspannen, opgelucht en tot rust gekomen. Dat is wat het doet, maar je bent de parkeerplaats van de sauna nog niet af en je scheldt iemand helemaal de aardkloot af wanneer hij je afsnijdt... bleek je toch niet zo ontspannen als je dacht.
Wat dan wel?
Wat helpt er dan wel om je beter te voelen? All of the above, werken om je (tijdelijk) beter te voelen. Tuurlijk! En die moet je ook lekker blijven doen. Je on demand even beter voelen is gewoon hartstikke lekker en handig. Maar als je voelt dat het knaagt, dat je het steeds vaker nodig hebt, of steeds sneller, of steeds meer? Poeh... ja dan wil je iets wat beter werkt. Wanneer je je duurzaam beter wilt voelen, vind je dat niet in hoe vaak je je ontspannen voelt of helemaal in balans.
De échte winst zit hem in kunnen omgaan met de stress, de onrust, de angst, de paniek de rotgevoelens, de sleur. Leren omgaan met de 'gewonigheid' van het leven, zoals psychiater Dirk de Wachter zo mooi zegt. Níet het oplossen, wegpoetsen, fixen en vermijden van de narigheid. Het erbij nemen.
Erachter komen dat je niet speciaal bent met je shit als je het deelt met anderen, maar dat we het allemaal onze sores hebben. Accepteren dat dat ook bij het leven hoort en daar dan maar heel vriendelijk voor zijn.
En het leren omgaan met al die narigheid resulteert in het gevoel dat je wel tegen een stootje kunt. Het vertrouwen in jezelf groeit, want je kunt op jezelf vertrouwen wanneer situaties lastig worden. Emoties zijn niet meer eng, maar voorbijgaande golven. Je krijgt meer grip. De teugels heb je steviger in handen en je kunt bijsturen wanneer die prachtige knol op hol slaat. Misschien laat je die teugels zelfs wel een beetje vieren om te genieten van de hobbelige rit in plaats van ze krampachtig in bedwang te houden met spierpijn als gevolg.
Zin om hiermee aan de slag te gaan? Nee, waarschijnlijk niet!
De menselijke reactie op onprettige dingen is weerstand, bedank je brein hiervoor, daarmee beschermt het je voor gevaar. Zeg "Dankjewel dat je me wilt behoeden voor nare gevoelens en nieuwe gewoontes, omdat je onze energie wilt besparen, maar we gaan het tóch doen, want dit is goed voor ons!"
Meld je aan voor de gratis community en kom iedere eerste donderdagavond van de maand om 20:00 uur samen met mensen die hier ook mee aan de slag willen. Zie het als jouw gratis support group.
Meld je hier aan: